Alweer een nieuw album van Stéphane Payen met zijn groep The Workshop, de eerste 8 nummers zijn al in 2018 opgenomen, de laatste 2 stammen uit 2020, opgenomen in La Fonderie evenals “In and Out”, de bezetting is deels hetzelfde. Hier betreft het leider en schrijver van alle composities Stéphane Payen op altsaxofoon, Olivier Laisney op trompet, Bo van der Werf op baritonsax, Guillaume Ruelland op contrabas, Vincent Sauve op drums, Nelson Veras op el. gitaar, Sylvain Debasieux op tenorsax, Tam DeVilliers op gitaar, Jim Hart op vibrafoon en Thibault Perriard op drums, de bezetting varieert per nummer. Een uiterst productieve muzikant blijkt Stéphane Payen dus te zijn, dit is inmiddels zijn vijfde album met The Workshop.

De cd begint met een knipoog oftewel met “Clin d’oeil”, een strak ritme met veel ruimte voor de gitaar van Nelson Veras. Stéphane komt uitgebreid in beeld in “Another Wave part 1 en part 2” waarin zich het grootste deel van de vaste kern laat horen, het levert spannende muziek op waar iedereen zijn inbreng heeft. In “Machaut 1” heerst er een veel meer gedragen sfeer waar de alt en de bariton een fraaie synthese aangaan. Payen excelleert weer in deze compositie van zijn hand, geweldig knappe muziek die boeit van het begin tot het eind, mijn compliment! In “In Between” kunnen we genieten van de vingervlugheid van gitarist Nelson Veras, het ritme is nogal verhakkeld doordat de rake klappen van Vincent Sauve op zijn slagwerk een andere weg bewandelen dan de rest, het zorgt wel voor de nodige spanning. In “Brasil 2” wisselen dromerige rustige delen af met snelle stukken waarin trompet en altsax een muzikaal debat voeren. Boeiende muziek die blijft intrigeren ook na de zoveelste beluistering.

De Belgische baritonsaxofonist Bo van der Werf zorgt voor de lange intro van “Adèle” waarna gitarist Nelson Veras het stokje overneemt, ik weet niet wie Adèle is of was, maar ze krijgt hier een welluidend eerbetoon. In “Machaut 2” horen we alleen de drie blazers hetgeen zorgt voor een geheel ander geluid, heel fraai zoals ze gezamenlijk een muzikaal web construeren. Zoals gezegd de laatste 2 nummers zijn opgenomen in 2020 en hebben een andere bezetting, we horen Sylvain Debaisieux op tenorsax, Tam de Villiers op gitaar, Jim Hart op vibrafoon en Thibault Perriard op drums, de 3 blazers van de eerste sessie zijn gebleven. De klank is natuurlijk anders maar de muziek heeft hetzelfde karakter, zowel “Waves” als “End of a cycle” zijn weer spannende composities, De Villiers laat wat meer rock elementen horen in zijn spel en de toevoeging van de tenorsax zorgt voor een nog breder geluid. “End of a cycle” vormt een leuke afsluiter met zijn huppelende ritme, ik hoop dat de serie van The Workshop nog vele afleveringen zal tellen.

Jan van Leersum.